Bardziej na północ...Tallin-apteka, marcepan.

Z Helsinek promem dopływam rano do Tallina. Pogoda typowo marcowa, dużo śniegu. Plac przy Ratuszu z figurą Starego Thomasa, wiatrowskazem -jeden z symboli Tallina, do IX wieku skupiał kupców i rzemieślników.I tu kryje się niespodzianka-najstarsza w Europie apteka, działająca od 1442 roku. Według legendy tu odkryto przez przypadek marcepan. Dla mnie to dobra wiadomość, bo lubię jeść ten wynalazek i tutaj ma swój początek. Tak odkryłam genealogię marcepana.

Tallin Plac przy Ratuszu.

Tallin.

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1620216798013330&set=a.1286570014711345&type=3&theater

Bardziej na północ...Gorące Helsinki i Sibelius.

Helsinki ze swoją przejrzystością ulic pokonuje się szybko. W takim samym tempie następuje u mnie asymilacja do tego miejsca. Jednak prószący śnieg w oczy przeszkadza mi w oglądaniu nowego miejsca. Pomiędzy płatkami śniegu dostrzegam kobietę  w wieku około siedemdziesięciu lat, która doskonale radzi z tą niewygodą idąc po ulicy w goglach narciarskich. Jest coś gorącego w stolicy Finlandii, czego nie mają inne miasta.Na ulicy Aleksanterinkatu nie dostrzeżemy śniegu. Dlaczego? Jakieś anomalie pogodowe? To jest podgrzewana elektrycznie ulica, nawet podczas srogiej zimy nie ma tutaj śniegu. Ulica Aleksanterinkatu upamiętnia wizytę carycy Aleksandry Fedorownej, żony Mikołaja. Z radości, jakie ciepło czują moje stopy chcę zaśpiewać Odę do radości Beethovena. Beethovena tutaj nie spotkamy, ale kompozytora  Jeana Sibeliusa tak. Uważany jest za twórcę narodowego stylu w muzyce fińskiej, chociaż urodził się szwedzkojęzycznej rodzinie. W twórczości nawiązywał do fińskiego folkloru, swoje inspiracje czerpał z poezji i literatury narodowej. Komponował utwory na skrzypce, wiolonczelę, fortepian oraz poematy symfoniczne takie jak Pieśń wiosenna i Finlandia, która stała się popularna i rozbudziła uczucia patriotyczne Finów. Posłuchajcie...

https://www.youtube.com/watch?v=F5zg_af9b8c


 https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1618871674814509&set=a.1286570014711345&type=3&theater

Bardziej na północ... Helsinki -Cafe Esplanad.

Helsinki witam rano z promu. Wpływając do portu Zatoki Fińskiej widzę  żółty budynek, w którym pracuje Prezydent Finlandii. Przenikliwe zimno skłania do poszukania ciepłej przystani.W Cafe Esplanad kawa i ciastko Kanelikierre za 7,40 euro dostarcza energię i ciepło do organizmu.Finowie są życzliwymi osobami, ale jako ludzie Północy są wycofani i każdy stolik  przypomina osobny akwen. Prostota jest tu na każdym kroku, budynek Prezydenta w stylu klasycystycznym, przejrzysty  rozkład ulic.

Helsinki Budynek, w którym Prezydent Finlandii przyjmuje gości.

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1618871674814509&set=a.1286570014711345&type=3&theater

Bardziej na północ...Museum Vasa na wyspie Djurgarden w Sztokholmie.

Atrakcją na wyspie Djurgarden w Sztokholmie jest Muzeum Vasa. Wchodząc do muzeum panuje półmrok, z którego wynurza się okręt wojenny z 17 wieku Vasa. Blisko 95 procent  zachowało się z 69 metrowego statku. Jest to najpopularniejsze muzeum w całej Skandynawii, około milion osób odwiedza to miejsce każdego roku.

Po statku można chodzić i poczuć się jak żołnierz królewskiej floty. Wybudowany na cześć panującej dynastii  Vasa wypłynął z portu 10 sierpnia 1628 roku. Gdy wypływał z portu nadszedł gwałtowny poryw wiatru i statek się przechylił. Jeszcze próbował się podnieść, jednak drugie uderzenie wiatru położyło go na bok. Przez luki wdarła się woda i statek poszedł na dno z trzydziestoma ludźmi. Załoga na statku liczyła sto pięćdziesiąt osób. Minęło 333 lat, zanim okręt Vasa ujrzał światło dzienne.

Sztokholm Museum Vasa.

Museum Vasa Statek Vasa.

 https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1617865168248493&set=a.1286570014711345&type=3&theater

Bardziej na północ...Najwęższa uliczka w Sztokholmie.

W dzielnicy Gamla Stan jest ulica Marten Trotzigs. Uliczka jest najwęższą ulicą w Sztokholmie. Jej szerokość to dziewięćdziesiąt centmetrów, pokonujemy ją trzydziestoma sześcioma stopniami. Kim był Marten Trotzigs? Był on niemieckim kupcem, który przy tej uliczce posiadał nieruchomości w końcu XVI wieku.

Sztokholm Ulica Martena Trotzigs.

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1617865168248493&set=a.1286570014711345&type=3&theater

Bardziej na północ...noblowski Sztokholm.

Promem Isabelle płynę do Sztokholmu. Na promie można zrobić do godziny 22.00 zakupy słynnego Balsamu Rydzkiego po łotewsku Rigas Melnais Balzams. Jak legenda głosi, w 1789 roku podano go chorującej carycy Katarzynie II na niestrawność.

W drodze do stolicy Szwecji, przez 60 km jest okazja podziwiać Archipelag Sztokholmski. Największy w Szwecji raj dla żeglarzy oraz dla tych, którzy mają na którejś z wysp swój domek letniskowy-sommarstuga. Jadąc autokarem do dzielnicy Gamla Stan mam okazję zobaczyć dobrze bawiących się na zamarzniętej tafli wody ludzi na łyżwach.

Dzielnica Gamla Stan jest miejscem, gdzie rezyduje król z królową, na rynku wywieszona flaga informuje,że są oni na miejscu. Król wręcza nobliście osobiście nagrodę Nobla na uroczystym obiedzie zorganizowanym w Ratuszu.  Najpierw jednak komisja ustala komu tę nagrodę przyzna w Muzeum Nobla na rynku w dzielnicy Gamla Stan. Według przewodniczącego fundacji realizującej testament Nobla 

Szkoła jest obecnie ważniejsza niż kiedykolwiek. Niektórzy twierdzą, że w epoce postprawdy należy skupić się na nauczaniu krytycznego podejścia do źródeł informacji. To jest ważne, ale przede wszystkim młodzi ludzie potrzebują solidnej wiedzy i edukacji wysokiej jakości, by móc przyczynić się do postępu naszego społeczeństwa-ocenił Heldin.

Po wręczeniu nagród bankiet odbywa się w Ratuszu w Sali Niebieskiej o nazwie po szwedzku-Bla Hallen. W tym dniu jest na sali 1300 gości. Przy wejściu do sali  gościom towarzyszą studenci, dla których jest to wielka nobilitacja, ze zostali wybrani. Stoły są elegancko udekorowane  kosztowną zastawą oraz kwiatami sprowadzonymi z upraw kwiatowych z Włoch, gdzie Nobel mieszkał i zmarł. 

Jak goście zajmą swoje miejsce 200 kelnerów w ciągu minuty serwuje pierwsze danie. Wszyscy dostają gorący posiłek jednocześnie. Lody nie mogą się roztopić, dlatego kelnerzy podają je wszystkim w tym samym czasie.

Sztokholm plac przed Ratuszem, gdzie wręczane są Nagrody Nobla.

 https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1617865168248493&set=a.1286570014711345&type=3&theater

Bardziej na północ...secesyjna Ryga.

Północ Europy jest chłodna, przestrzenie dziewiczej natury i zdrowa kuchnia. Postanowiłam się przekonać o tym. Jadąc z Kowna autostradą, która komfort jazdy zapewnia na wysokim poziomie dojechałam do stolicy Łotwy -Rygi. Miasto położone nad rzeką Dźwiną po łotewsku Daugava. 

Ryga.

Miasto, które ma akcent polski. W tym mieście studiował Ignacy Mościcki-prezydent Rzeczypospolitej w latach 1926-1939, upamiętnia to tablica przy wejściu budynku dawnego Wydziału Chemii, Rigas Tehniska Universitate.Na spotkania Łotysze umawiają się przy słupie Laima, naprzeciwko jedynego McDonalds. Tak, na Łotwie nie ma tej sieci, zjeść możemy w sieci założonej przez Łotysza -Lido. Jedzenie nakładamy na talerz i podchodzimy do kasy, gdzie jest ważone i wtedy za nie płacimy. 

Spacerując przez park, w którym jest jedyna darmowa toaleta, dojdziemy do ulicy Alberta po łotewsku Alberta iela. Ulica z budynkami w przepięknej secesji. W Rydze jest ponad 800 tysięcy budynków w tym stylu. Skąd aż taka liczba? Przyczynili się do tego bogaci kupcy i przedsiębiorcy, którzy śledzili trendy w sztuce i architekturze. W momencie jak secesja zaczęła być modna  zaczęto zamawiać budynki w takim stylu. Pozostali nie chcieli być gorsi i liczba zamówień rosła w błyskawicznym tempie. Realizacja tak wielu zamówień to zasługa pokolenia młodych i zdolnych absolwentów architektury na Politechnice Ryskiej. Konstantins Peksens zaprojektował około 250 secesyjnych budynków.

Ulica Alberta  po łotewsku Aberta iela
 
 https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1617863544915322&set=a.1286570014711345&type=3&theater
 https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1617864308248579&set=a.1286570014711345&type=3&theater