niedziela, 7 sierpnia 2022
Paris, Paris
Krótki pobyt w Paryżu to refleksja nad drobnymi przyjemnościami życia, jak rejs statkiem, czy siedząc na trawie oglądanie Wieży Eiffla.
fot. Ewa Mórawska
Poddając się nurtowi rzeki oglądamy miasto z innej perspektywy. Ciekawa architektura się przewija się powoli, można delektować się pięknem. Chwilo trwaj...
fot. Ewa Mórawska
poniedziałek, 4 lipca 2022
Marceline. A woman. A century-NIepokorne na Tofifest.
To film dokumentalny o Marceline Loridan-Ivens, reżyserce filmowej pochodzenia francuskiego,aktorce występującej w filmach Jeana Roucha. Kobieta ocalała z Holokaustu i tworzenie filmów było terapią radzenia sobie z przeszłością. Twierdziła,że w każdej deprymującej sytuacji trzeba kierunkować się na życie, dlatego zakochuje się w Jorisie Ivens — pionierze wczesnej ery filmu.
Kilka tygodni, po nagraniu filmu Marceline zmarła...Zostawiła nam pamiątkę, jak smakować życie...
Barany Islandzka opowieść-Tofifest
To islandzka opowieść o dwóch braciach, Gummi i Kiddi, mieszkają obok siebie w odizolowanej od świata dolinie na Islandii, zajmując się hodowlą owiec, które uważane są za najlepsze regularnie zdobywając nagrody. Relacje braci są jednak zimne,żyją w izolacji mimo,że dzieli ich parę kroków od swoich domów. Pewnego dnia wyeksplodują emocje, jak okaże się, że owce Kiddiego zapadaną na nieznaną i śmiertelną chorobę, która będzie stanowić zagrożenie dla całej doliny…
Al Pacino i Tofifest
Emblemat na koszulce Toffifest z wizerunkiem Al Pacino zobowiązywał do obejrzenia filmu Ojciec Chrzestny 3. Rodzina Corleone z korzeniami we Włoszech chce prestiżu, po zdobyciu pieniędzy. Korytarze do uzyskania odpowiedniej rangi prowadzą Al Pacino do Watykanu. Spotkania z duchownym nasuwają mu refleksje na temat życia, co jest w nim ważne. Rodzina to wartość najważniejsza, a przede wszystkim dzieci. Dla niego, jako ojca to córka ma szczególne miejsce w jego sercu. Stara się usuwać wszystkie przeszkody by mogła prowadzić piękne życie, bez żadnych niebezpieczeństw. Dla tego spokoju pozbawia ją przeżycia prawdziwej miłości, może niebezpiecznej, ale tej która ona chce. Życia nie da się zaplanować ze wszystkimi szczegółami, bo koniec filmu jest drastycznie inny od wyobrażeń Al Pacino. Osobiście uwielbiam muzykę tego filmu. Obsada aktorska wyśmienita.
niedziela, 3 lipca 2022
Lamb- Reżyser Valdimar Jóhannsson-Polonica Tofifest
Wśród dziewiczej natury w osamotnieniu mieszka para. Na co dzień zajmują się farmą owiec, każdy dzień upływa im na obowiązkach i radości bycia ze sobą. Piękne widoki zza okna przy porannej kawie dopełniają szczęście..do czasu...kiedy życie przyniesie im dar...Sceneria filmu zmienia się, jak pogoda w tym krajobrazie mgła, która przesłania wszystko, nie można znaleźć drogi, którą się znało.
Bohaterka otumaniona brakiem kierunkowskazu działa na oślep, rządzi nią instynkt. To pociągnie lawinę brutalnych działań, które ciągle nie rozjaśnią dylematu czy to jest czarne czy białe? Czy to co robię to miłość czy nienawiść? Granica tego, co jest czym i do kogo należy jest trudna, a walka o rację agresywna i prowadzi do bólu.
Gala zamknięcia Tofifest.
Kolejny Międzynarodowy Festiwal Filmowy Tofifest dobiegł końca. Przyszedł czas na podsumowania -Złote Anioły dla Roberta Więckiewicza, Filipa Bajona, Aleksandry Popławskiej, również nagrody Flisaka Prezydenta Miasta Toruń dla Tomasza Ziętka i Złotego Anioła dla Obiecującej Europejskiej Aktorki-Marii Dębskiej.Grand Prix festiwalu zdobył film „Olga” w reżyserii Elie Grappe. Publiczność przyznała statuetkę w kategorii From Poland, dla filmu „Chrzciny” Jakuba Skoczenia.
Oprawa muzyczna gali była fascynującą trasą koncertową różnych wykonawców i podróżą w czasie filmowej muzyki, w którą zabrała nas Paulina Przybysz i Tomasz Ziętek.
Bardzo dziękuję organizatorom,że mogłam w tym uczestniczyć po raz czwarty jako prasa na Tofifest.
Jazz Outsider w reżyserii: Janusza Majewskiego.
Jazz Outsider to dokument o Adamie Jędrzejowskim, perkusiście jazzowym. Współpracował on z najwybitniejszymi instrumentalistami tamtego okresu, grając w zespołach Krzysztofa Komedy i Andrzeja Trzaskowskiego. Wypowiedzi muzyków Michała Urbaniaka,Zbigniewa Namysłowskiego,Wojciecha Gogolewskiego to kopalnia wiedzy na temat swingu, korzeni jazzu i jego rozwoju i podziałów. To przeplata się z występami Andrzeja Dąbrowskiego, Jana Ptaszyna Wróblewskiego, Macieja Obary, Sonii Bohosiewicz i Doroty Miśkiewicz.
Dla mnie spotkanie z muzykami to też podróż nostalgiczna do moich wojaży na Jazz Jamboree z naszą klasą muzyczną do stolicy w latach 90-tych.
Po pokazie filmu spotkanie Michał Urbaniak, Sonia Bohosiewicz, Adam Jędrzejowski, reżyser Janusz Majewski .
fot. Ewa Mórawska.
Bo we mnie jest seks-reżyserka Katarzyna Klimkiewicz
Jej życie zawodowe, w którym relacje z mężczyznami bywały piekielnie trudne, jak ona ze swoimi kaprysami, ripostami i czasami nieprzemyślanymi, bo taki miała temperament Kalina, słowami. Akcja filmu jest dynamiczna, a przerywnikami są śpiewane przez aktorkę piosenki Kaliny. Czegóż chcieć więcej....
Niżej przesyłam link do podcastu
https://anchor.fm/eskapadaewy/episodes/Podcast-Filmowe-Inspiracje-rozdzia-3-e1n1dfa/a-a8ejjpd
piątek, 1 lipca 2022
Moje wspaniałe życie -Tofifest
Moje wspaniałe życie w reżyserii Łukasza Grzegorzek to klaps, po klapsie odkrywanie bohaterki granej przez Agatę Buzek. Widzimy ją w hałaśliwym domu przy rodzinnym posiłku. Ułożone życie zawodowe i rodzinne. Idyllę przerywa koperta z groźbami o ujawnieniu jej sekretu.
Sekretu skrywanego w mieszkaniu po rodzicach. Nerwowość bohaterki zaczyna być coraz bardziej widoczna, wręcz odbija się ona na twarzy wysypką.Zaczyna ją nurtować temat kolejnych kopert i zaczyna dochodzenie.Wyjaśni zagadkę.... w mieszkaniu po rodzicach, gdzie spotyka się z adresatem.
Komiczne, czasami groteskowe perypetie, które spotkały Agatę Buzek towarzyszą nam, później, na spotkaniu z reżyserem Łukaszem Grzegorzek i z dużym poczuciem humoru aktorem Adamem Woronowiczem.
Piosenki o miłości w reżyserii Tomasza Habowskiego.
Piosenki o miłości to dla mnie, film o gotowości, o dojrzewaniu do decyzji, które w nas drzemią, kiedy jesteśmy do czegoś stworzeni, ale ostateczne TAK wymaga pokonywania barier w otoczeniu, twardej ekonomii, ale przede wszystkim w NAS.
To jak w filmie, etap brzdąkania na gitarze i śpiewania na placu zabaw do piasku i drzew stojących przed nami, a potem w swoim rytmie poruszanie się do coraz większych, śmielszych działań, jak komponowanie aranżacji do surowego śpiewu.
Tak bardzo chcemy zrobić to precyzyjnie i doskonale,że zajmuje to sporo czasu i szukamy wentylu,strumienia powietrza.
Pojawiają się ludzie, którzy chcą nam pomóc w wydaniu płyty. Ich pomocne ręce i rady prowadzą nas...Meandruujemy. Skołowani nie wiemy, czego chcemy i ze złością porzucamy wszystko, aby po pauzie, która w życiu i w muzyce jest potrzebna, aby dać szczególne znaczenie dla kolejnego akordu.
Spotkanie z reżyserem Tomaszem Habowskim i aktorem Andrzejem Grabowskim było dopełnieniem, jak dobra muzyka w filmie.
Niżej link do podcastu, gdzie możesz posłuchać, tego, co napisałam na blogu
https://anchor.fm/eskapadaewy/episodes/Filmowe-Inspiracje-rozdzia-2-e1n1al4
czwartek, 30 czerwca 2022
Dom przy autostradzie -Tofifest Best of the Fest.
Film w reżyserii Ursuli Meier Dom przy autostradzie pokazuje jak ważny jest w życiu ...spokój.Rodzina, której dom stał na uboczu nagle jest po zbudowaniu, obok autostrady w centrum ruchu setek głośnych samochodów. Marthe, Michel i troje ich dzieci odmawiają wyprowadzki.Zaczynają szukać „innowacyjnych” sposobów na dostosowanie się do nowego środowiska. Starają się żyć normalnie, jednak autostrada to bezlitosna dżungla przez, którą ciężko jest się przebić....
Beasts- Tofifest - kategoria Best of the Fest
W filmie w reżyserii Naëla Marandia pokazana jest olbrzymia determinacja w utrzymaniu ziemi, farmy ojca. Constance, córka i jej narzeczony mają nadzieję, że pewnego dnia przejmą podupadającą farmę jej ojca, zmodernizują, rozbudują i stworzą z niej wielkie gospodarstwo. Niestey dziewczynie przychodzi działać w świecie surowej, męskiej dominacji-podoba się wpływowemu Sylvainowi... Jej relacja z narzeczonym poddana zostaje próbie, a Constance będzie musiała skonfrontować się z innym rodzajem przemocy…
Negatyw w reżyserii Roberta Wichrowskiego
Negatyw w reżyserii Roberta Wichrowskiego to przewijające się slajdy z dzieciństwa, pierwszej miłości, rodzicielstwa. Analiza naszego życia, co robimy w pewnym momencie życia. Co by było gdyby? Jak wygląda jej życie? Czy widma, które nas dopadają to świadomość kresu naszego życia czy poddanie w wątpliwość naszych decyzji z przeszłości?
.jpg)
.jpg)
I tak wsiadamy do kolejnego pociągu w nieznane. Tutaj, w Cinema City stacją końcową było spotkanie z reżyserem Robertem Wichrowskim i aktorką Anną Próchnik, na którym wiele wątków prowadziło nas do podsumowań, jak bohatera Negatywu, granego przez Michała Gadomskiego.
Lokatorka na Tofifest
Lokatorka pokazuje jak ważne jest lokum, a właściwie lokalizacja...
Miejsce warszawskiej społeczności żyjącej spokojnie z pokolenia na pokolenie do momentu pojawienia się człowieka, który twierdzi,że jest właścicielem kamienicy. Przychodzi ze stosem papierów ułożonych w procedury i paragrafy prawne. Taka historia... zbombardowanej kamienicy w czasie wojny, którą cegła po cegle odbudowali Ci ludzie, ich rodzice.
Wydarzenia eskalują, gdy za właścicielem przychodzą do mieszkańców inni ludzie. Bieg wydarzeń, jak ogień pochłania kolejne osoby-równie elektryzujące było spotkanie z aktorką Sławomirą Łozińską.
środa, 29 czerwca 2022
wtorek, 28 czerwca 2022
Zaczyna się...Tofifest w Toruniu.
Zaczyna się ... jeszcze kilka godzin....Międzynarodowy Festiwal Filmowy Tofifest w Toruniu. Czekają nas seanse filmowe, spotkania z aktorami. przyjedźcie zobaczcie sami.
fot. Ewa Mórawska
czwartek, 16 czerwca 2022
Samotnia w Karkonoszach.
Czerwcowe ciepłe dni sprzyjają wędrówkom. Tym razem wyjazd do Karpacza i wejście na Śnieżkę szlakiem niebieskim przez Samotnię – Schronisko PTTK im. Waldemara Siemaszki nad Małym Stawem, w Kotle Małego Stawu w Karkonoszach.Obecnie schronisko posiada 49 miejsc noclegowych. Znajduje się tam również bufet, punkt informacji turystycznej, punkt GOPR oraz ścianka wspinaczkowa.Jest jednym z najstarszych schronisk w Polsce, od drugiej połowy XVII wieku.Połączenie Jeleniej Góry ze światem przez uruchomienie w roku 1866 linii kolejowych do Wrocławia i Berlina przyczynia się do rozwoju ruchu turystycznego. Do rozbudowy Samotni zabrał się Karol Häring. Z tego i późniejszego okresu pochodzą sprzeczne informacje na temat lokalizacji obecnej Samotni, niemniej dzisiejsza sala bufetowa ma już ponad 100 lat. Na skutek postępującego zubożenia Häring w 1891 roku sprzedał swoją chatę Henrykowi Richterowi, radcy handlowemu z Miłkowa za 4000 talarów (wraz ze sporym stadem bydła). Nowy właściciel kontynuował rozbudowę. Z tego okresu pochodzi symbol Samotni – wieżyczka i odlany w Jeleniej Górze dzwon-sygnaturka z datą 1861 r. Po 1900 roku przez kilkanaście lat schronisko dzierżawił Józef Bönsch, po czym Richter sprzedał je Franciszkowi Krausowi, który obiekt ten dalej modernizował. Kilkadziesiąt metrów od Samotni, przy drodze w kierunku Schroniska PTTK „Strzecha Akademicka”, na jednym z głazów jest wykuty napis z jego nazwiskiem i datą 1922 r. Upamiętniać to może rozpoczęcie rozbudowy albo budowę tej drogi. Od 1 maja 1927 schronisko prowadził znany sportowiec Paul Haase z żoną Gretą; w tym okresie stało się ono centrum m.in. sportów zimowych. Ostatnim niemieckim właścicielem do końca II wojny światowej był Franz Hövel. Po wojnie przez schronisko przewinęło się kilkunastu zarządców (m.in. Stanisław Staroń, Zbigniew Pawłowski, Cezary Marcinkowski).Od 13 czerwca 1966 roku Samotnią kierował wraz z żoną Sylwią Waldemar Siemaszko, postać w Karkonoszach znana i dziś już legendarna. 10 lutego 1994 roku w czasie zjeżdżania do Karpacza, na niezabezpieczonym i zalodzonym zakręcie przy świątyni Wang, samochód terenowy spadł z kilkumetrowej skarpy. Jedyną ofiarą wypadku był Waldemar Siemaszko. Od tego dnia Samotnią kierowała Sylwia Siemaszko.
fot. Ewa Mórawska
Samotnia pod kierownictwem państwa Siemaszków przeżyła rozkwit i stała się jednym z najczęściej nagradzanych schronisk i obiektów turystycznych w kraju. Wybudowano tu pierwszą w Sudetach biologiczną oczyszczalnię ścieków, zmodernizowano system ogrzewania z koksowego na olejowy, zaadaptowano jedno z pomieszczeń zaplecza na jedyną chyba wtedy (1973) w kraju samoobsługową narciarnię, wybudowano garaż na pierwszy w Karkonoszach kanadyjski skuter śnieżny, zmodernizowano pracę kuchni i pralni. Myślano wtedy o jeszcze innych inwestycjach, ale przeprowadzona w 1975 roku ekspertyza techniczna wykazała nieopłacalność remontu kapitalnego. Powstał więc wtedy pomysł przekształcenia schroniska w muzeum górskie, niemniej jednak służy ono turystom do dziś.
Organizowane tu były przeglądy filmów i przezroczy górskich. W wodach Małego Stawu organizowane były zawody płetwonurków o „Błękitną Wstęgę Samotni”. Względy ochrony rezerwatu zmusiły jednak organizatorów do zaniechania tej imprezy. Przed utworzeniem Karkonoskiego Parku Narodowego w Wielkim Żlebie (Slalomowym) uprawiano narciarstwo. W drugi dzień Wielkanocy rozgrywano „Slalom Wiosenny”, w latach późniejszych imprezę narciarską o charakterze zabawowym „Slalom Czekoladowy” (od koloru opalenizny, ale i błota, w którym można było wylądować).
Od 1967 roku organizowano zawody narciarskie o „Puchar Samotni” w konkurencji slalomu specjalnego lub slalomu giganta. Inicjatorem ich był gospodarz Samotni Waldemar Siemaszko, który wraz z gronem przyjaciół schroniska i miłośników narciarstwa ustalił regulamin zawodów. Te międzynarodowe zawody o ciekawej oprawie i programie trzeba było jednak zakończyć w 1981, bo cele ochrony rezerwatu okazały się wyższe.W roku 1995, po wielu staraniach, zorganizowano po raz kolejny zawody narciarskie im. Waldemara Siemaszki o „Puchar Samotni”. Odbywają się one raz do roku.
Miejsce malownicze, przyroda urzeka ...cóż ...ciekawy przystanek w drodze do Królowej Karkonoszy Śnieżki.
